اصول حاکم بر سیاست‌های کلی محیط زیست
نویسنده
كميسيون امور زيربنايى و توليدى
فصلنامه سیاست کلان؛ ویژه محیط زیست
سال چهارم، شماره پنجم، پاییز 1394، صص 234-205
چکیده
سیاست‌گذارى زيست محيطى را بايد يكى از حوزه‌هاى مهم و تأثيرگذار در حوزه‌ى سياست‌هاى عمومى دانست. در اين راستا بايد اصولى را كه بر اين سياست‌ها استوار است تبيين و تدوين نمود و براى دستيابى به اين امر نياز به بررسى سياست‌هاى موجود در ساير كشورها مى‌باشيم. به عنوان نمونه توسعه‌ى پايدار براى ايالات متحده آمريكا تا جايى اهميت دارد كه توسعه‌ى اقتصادى اين كنشگر را با چالش مواجه نسازد، در حالى كه اتحاديه‌ى اروپا همواره به دنبال ارتقاى فناورى‌هاى سبز، انرژى پاك، صادرات سبز و در مجموع هميشه به دنبال پيشبرد توسعه‌ى پايدار در آن سوى آتلانتيك بوده است. در سياست‌هاى زيست محيطى- كشاورزى نيز بين دو سوى آتلانتيك تفاوت‌هايى به چشم مى‌خورد؛ به طورى كه در اتحاديه‌ى اروپا، جنبه‌هاى مثبت اينگونه سياست‌ها (از قبيل ايجاد چشم اندازهاى طبيعى و مناظر زيبا و جذاب) پيگيرى و دنبال مى‌شود، حال آنكه در ايالات متحده آمريكا بر كاهش عوارض منفى كشاورزى از قبيل فرسايش خاك تأكيد مى‌شود. در اين مطالعه، سعى شده است تا با تمركز بر جنبه‌هاى اشتراك و افتراق اين حوزه از سياست‌گذارى در دو سوى آتلانتيك رويكردهاى مثبت و منفى هر دو كنشگر مهم دو سوى آبهاى اقيانوس اطلس، يعنى اتحاديه اروپا و ايالات متحده‌ي آمريكا نسبت به اين حوزه تبيين گردد.
واژگان کلیدی
سياست گذارى، ايالات متحده آمريكا، آتلانتيك، اتحاديه اروپا، توسعه‌ى پايدار
دریافت pdf