آسیب‌شناسی برنامه‌های توسعه قبلی
آسیب‌شناسی برنامه‌های توسعه قبلی
تدوین‌کنندگان
اتاق بازرگاني، صنايع و معادن و كشاورزي ايران
مرکز پژوهش‌های اتاق ایران
فصلنامه سیاست کلان؛ ویژه برنامه هفتم
سال دهم، شماره دهم، پاییز 1401، صص 64-47
چکیده
در این گزارش، به آسيب‌شناسی عملكرد شش برنامه توسعه بعد از انقلاب پرداخته شده است. بازخواني تجربه‌‌های گذشته، گويای اين واقعيت است كه فرآيند برنامهريزی: «طراحي، تصميم‌گيری، اجرا و نظارت» از شايستگی و توانايی كافي براي ايجاد پيشرفت و توسعه پايدار برخوردار نيست. عدم توجه به درخواست‌‌ها و نقطه نظرات تمامي ذ‌ي‌نفعان در فرايند برنامهريزی، تمركزگرایی بالا در برنامه‌ها، بی‌‌توجهی به توازن منطقه‌ای، تلاش براي هدف‌گذاری در همه بخش‌ها (عدم اولويت‌بندی)، بر نارسايي‌های برنامه‌ها در تحقق اهداف پيش‌بينی شده افزوده است، به نحوی كه بعضی منتقدان حتي از تداوم برنامهريزی، به مثابه آيين تكراری سخن می‌گويند. به اين معنا كه برنامهريزی بدون اين كه تناسبی با مشكلات و مسائل اقتصاد ايران و راهكارهای آن داشته باشد، در طول اين سال‌ها صرفاً در حد يك مسئوليت اداري تنزل يافته و ادامه يافته است و در عمل به فرصت‌سوزی و دور شدن از مسير توسعه دامن زده است.
کلیدواژگان
آسيب‌شناسي، مديريت تحول، برنامه هفتم
دریافت pdf