حوزهبندی انتخابات در نظام جمهوری اسلامی ایران
حوزه بندی انتخابات در نظام جمهوری اسلامی ایران[1]
نویسنده
علی احمدی
فصلنامه سیاست کلان؛ ویژه انتخابات
سال پنجم، شماره هفتم، پاییز 1395، صص 196-163
چکیده
یکی از مهمترین مسائل انتخابات، تعیین حدود حوزههای انتخابیه است. تقسیم سرزمین و جمعیت کشور به حوزههای انتخاباتی، نخستین گام به منظور تسهیل کار انتخابات و فراهم آوردن تناسب عادلانه بین شمار نمایندگان و جمعیت کشور است. در بسیاری از کشورها، حوزههای انتخابی با واحدهای متعارف تقسیمات کشوری مانند بخش و شهرستان و استان که تشکیل دهنده مرزهای سیاسی و اداری کشور هستند، متفاوت و دو مقوله جدا از هم اند که هر کدام، قانون و مقررات ویژه خود را دارند و لزوماً بر یکدیگر منطق نیستند. از سوی دیگر، تعیین محدوده حوزه انتخابی، بسته به نوع انتخابات تفاوت میکند. در تعیین حوزهبندی انتخابات قوانین اساسی برخی کشورها به تعداد کرسی های پارلمانی اشاراتی دارند و مقرر میدارند که هر نماینده باید منتخب از سوی جمعیتی باشد. در برخی کشورها این موضوع به قوانین عادی محول شده است. یکی از معضلات نظام انتخاباتی در نظام جمهوری اسلامی ایران مشخص نبودن تعریف دقیق و معیارهای حوزهبندی انتخابات است. در این مقاله ضمن بررسی تاریخی تحولات حوزهبندی انتخابات، مسائل این حوزه مورد بررسی قرار می گیرد.
واژگان کلیدی
انتخابات، حوزههای انتخابی، حوزهبندی انتخابات
دریافت
[1] . این مقاله برگرفته از کتاب «انتخابات در ایران» نوشته علی احمدی (1389)، نشر میزان، صفحههای 203-145 می باشد.